Column Robbert Bodegraven
Tot er in Minneapolis een moord werd gepleegd. Een moord die via een iPhone de wereld over ging. Een moord die van minuut tot minuut op film gereconstrueerd werd. Zodat iedereen kan zien dat een man die zich overgeeft aan een politieagent vervolgens door dezelfde agent gevloerd wordt en in koelen bloede vermoord. Een zwarte man, een witte agent. Die moord maakte wereldwijd verontwaardiging los.
Onmacht en frustratie, die overdag als vreedzaam verzet tot uiting kwam. En ’s nachts als hete woede. Niet alleen in Minneapolis. Ook in al die andere steden, van Washington tot Parijs, van Berlijn tot Amsterdam. Daar overigens alleen maar vreedzaam. Duizenden mensen gingen de straat op om te laten zien en horen dat ze niet in een wereld willen wonen waar huidskleur van belang is, waar afkomst je in- of uitsluit, waar etniciteit je kansen bepaalt.
Na alle corona-ellende eindelijk weer iets positiefs. Verzet tegen onrecht. #BLM, we are one en no justice, no peace. Toch? Ook in Nederland. Geen discriminatie.