Als het aan de FNV ligt, stroomt op 26 november het Olympisch Stadion in Amsterdam vol met demonstranten. Met de manifestatie #NLverdientBeter wil de vakbond de eis van compensatie voor de gestegen prijzen van onder meer energie en voedsel kracht bijzetten. De miljoenen Nederlanders die in geldnood verkeren door de inflatie verdienen inderdaad hogere lonen en uitkeringen. Te meer omdat de prijsstijgingen deels veroorzaakt worden door bedrijven die hun winst opschroeven en omdat de ongelijkheid in dit land veel te groot is.
Maar waarom richt het protest van de FNV, dat gesteund wordt door GroenLinks en de PvdA, zich alleen tot de werkgevers en de regering? De vakbond spreekt van een “nationale inkomenscrisis”. Die valt echter niet los te zien van de mondiale energie- en voedselcrisis. Een crisis die landen als Somalië en Bangladesh veel harder treft dan Nederland en waarvan één man de hoofdschuldige is: de Russische president Poetin. Met de aanval op Oekraïne, het stopzetten van de Russische gasleveranties aan Europa en het saboteren van de Oekraïense graanexport heeft hij de prijzen van energie en voedsel door het dak gejaagd.
In de tekst waarmee de FNV mensen oproept om mee te doen aan haar manifestatie blijft Poetin buiten schot. Ook de grootste slachtoffers van zijn wrede, imperialistische oorlog, de mensen in Oekraïne, keurt de FNV geen woord waardig. Van een vakbond zou je meer solidariteit verwachten.
Democratie versus autocratie
Waarom is die solidariteit zo belangrijk? De Oekraïners verdedigen de democratie en de internationale rechtsorde tegen een agressieve autocraat die hun nationale identiteit wil uitwissen. Als Poetin wegkomt met zijn landjepik, vormt dat een aanmoediging voor andere autocratische regimes om hun buren te intimideren of te overweldigen. China heeft zijn militaire machtsvertoon rond Taiwan al opgevoerd. In een wereld waarin de democratie het onderspit delft tegen autocraten zullen onze mensenrechten, inclusief de vakbondsrechten, nog minder veilig zijn dan nu.
Gelukkig is Oekraïne bezig de Russische troepen te verdrijven van zijn grondgebied, dankzij de ongekende moed van zijn burgers en de steun van westerse landen. Poetin maakt alleen nog kans om bezet gebied te behouden indien hij de bondgenoten van Oekraïne uiteen weet te spelen. Als een deel van die bondgenoten oorlogsmoe wordt en Kiev onder druk zet om te gaan onderhandelen met Moskou, kan Poetin nog ontkomen aan een eerloze nederlaag. Zijn hoop op een verdeeld Westen wordt allicht gevoed door demonstraties van boze burgers tegen hun regering, of het nu in Parijs, Brussel of Amsterdam is.
Reacties
16 november 22
Marten J Dorr
Oekraïnesteun blijft nog steeds noodzakelijk !
Vooral de kinderen moeten worden ontzien. Zij lopen anders het risico van een levenslang trauma.
17 november 22
Egbert Wever
Oekraïne niet verheerlijken
Beste mensen,
Een interessante column van Richard Wouters, maar het heeft wel een te propagandistische inslag. Oekraïne verdedigt niet de democratie en ook niet de internationale rechtsorde. Oekraïne verdedigt zich (terecht) tegen de Russische agressie. Democratische landen moeten Oekraïne inderdaad helpen in die verdediging, want de Russische agressie is tegen de internationale rechtsorde en mag niet slagen. Maar Oekraïne is geen volledige democratie. Gewetensbezwaarden worden onderdrukt, anderstaligen hebben geen gelijke rechten en daarnaast hebben de oligarchen daar veel te veel macht. Ook martelde het krijgsgevangen. Gelukkig zijn dat excessen, maar er wordt te weinig tegen opgetreden. Belangrijk blijft het om feitelijk te blijven, want een van de slachtoffers van oorlog is ook de waarheid. Niettemin moeten we solidair blijven met Oekraïne, maar we moeten wel rechtvaardige kritiek blijven leveren.
17 november 22
Richard Wouters
Re: Oekraïne niet verheerlijken
Dank voor de nuanceringen, @Egbert. Er valt inderdaad nog veel aan te merken op de staat van de democratie in Oekraïne. Freedom House geeft een helder overzicht van pijnpunten: https://freedomhouse.org/country/ukraine/nations-transit/2022 Je zou nog kunnen toevoegen dat ook de vakbondsrechten onder druk staan.
Maar de burgers van Oekraïne zijn sterk gehecht aan hun meerpartijenstelsel en verkiezingen, die een democratische wisseling van de wacht mogelijk maken; het land heeft een levendige civiele samenleving; de steun voor verdere democratisering is groot. Het contrast met Rusland is overduidelijk. De democratische praktijken en aspiraties van de Oekraïners zouden bruut worden onderdrukt als Poetin het voor het zeggen krijgt. Het recht van de sterkste zou fors afbreuk doen aan de sterkte van het recht, indien Poetin wegkomt met zijn annexaties. Dus Oekraïne verdedigt, naast het eigen grondgebied, wel degelijk de democratie en de internationale rechtsorde.
Zowel Rusland als Oekraïne hebben gereageerd op het recente VN-rapport over marteling van krijgsgevangenen. Het verschil in de reacties is veelzeggend. Ik citeer de Volkskrant: "Rusland ontkent alle vormen van marteling of mishandeling van krijgsgevangenen. (...) Kyiv stelt in reactie op het rapport dat het alle informatie over de behandeling van krijgsgevangenen controleert, eventuele schendingen zal onderzoeken en passende juridische stappen zal ondernemen."