Recensie: Aspecten van het nieuwe rechts-radicalisme
Hij zag een politieke beweging die ‘appelleerde aan het onbewuste verlangen naar onheil en catastrofe’, die zich ‘voortdurend ongerust maakt over de nationale identiteit’ en die overal vijandbeelden creëert die ‘angst moeten aanjagen’. Het nieuwe rechts-radicalisme was volgens hem een beweging van ‘rationele middelen en irrationele doelen’.
De parallellen met het heden zijn niet te missen. Daarin schuilt zowel de relevantie van zijn boek als de waarschuwing die ervan uitgaat. Ook nu hebben we te maken met een opkomend rechts-radicalisme dat ‘het publiek tot een kookpunt moet brengen’. Adorno zag in 1967 hoe weinig nieuws er aan het rechtse repertoire is toegevoegd, hoe ‘secundair en opgewarmd’ het was.
