Migratie die werkt

Het huidige Nederlandse arbeidsmigratiebeleid voor mensen van buiten de Europese Unie (EU) werkt niet. Op de Nederlandse arbeidsmarkt is volop vraag naar mensen voor praktisch geschoolde beroepen. Meerdere sectoren (ook sectoren van belang voor een groene en eerlijke economie) kampen al jaren met een personeelstekort. Niet alle vacatures kunnen door Nederlanders en andere EU-burgers worden vervuld. Tegelijkertijd staan mensen van buiten de EU voor deze banen in de rij. Door de strenge eisen voor een directe werkvergunning wijken sommigen nu uit naar gevaarlijke smokkelroutes.

Het gevolg: structurele personeelstekorten, verstopping van het asielkanaal en illegaal werk. Bovendien is het beleid onrechtvaardig. Mensen met een duurbetaalde baan – zogenaamde kennismigranten – zijn wél welkom. Arbeidsmigratie voor lagerbetaalde banen zou zorgen voor structurele verdringing en druk op de Nederlandse verzorgingsstaat. Voor deze beweringen is geen bewijs. Arbeidsmigratie voor lagerbetaalde beroepen (nu vooral vanuit binnen de EU) gaat wel gepaard met uitbuiting, oneerlijke concurrentie en huisvestingsproblematiek. Dit moet en kan anders. 

In dit rapport onderzoekt Wetenschappelijk Bureau GroenLinks of, en zo ja hoe, het toelatingsbeleid voor arbeidsmigranten van buiten de EU moet worden verruimd. We presenteren een overzicht van de wetenschappelijke literatuur, onderscheiden feit van fictie en onderzoeken welke lessen we kunnen trekken uit het beleid van andere landen. Vervolgens presenteren we onze voorstellen voor een rechtvaardig en menswaardig arbeidsmigratiebeleid.