Joffe-Walt gaat terug naar de oprichting van een publieke school in Brooklyn begin jaren zestig. Een schoolbestuur wil een school bouwen middenin in een wijk waar veel gezinnen met een migratieachtergrond wonen. Een groep witte ouders pleit ervoor de school te verplaatsen naar de rand van de wijk, zodat ook hun kinderen makkelijk naar de nieuwe school kunnen. De ouders van kleur willen de school liever dichtbij huis.
Het resultaat? De school komt aan de rand van de wijk te staan, de witte ouders blijven weg, en de kinderen van kleur moeten nu een drukke weg oversteken naar hun nieuwe school.
In 2015 kampt de school met een teruglopend aantal leerlingen. Totdat een witte ouder de directeur voorstelt een Frans lesprogramma op te zetten. De directeur stemt toe en witte ouders melden hun kinderen massaal aan. Het programma blijkt echter vooral toegankelijk voor witte kinderen, wat leidt tot ongelijkheid en segregatie waar voorheen op de school geen sprake van was.
Die segregratie wordt versterkt door fonsenwervingsacties van goedbedoelende witte ouders, zoals een chique gala op de Franse ambassade op de rijke Upper East Side.
De les van Nice White Parents? Schoolbesturen en beleidsmakers luisteren eerder naar witte ouders, wat die ouders mede verantwoordelijk maakt voor het tegengaan van segregatie. En goede bedoelingen kunnen segregatie en ongelijkheid juist versterken. Een inzicht dat ook Nederlandse vriendelijke witte ouders zich ter harte kunnen nemen.
Podcast Nice White Parents
Serial Productions
Dit artikel staat in het winternummer van de Helling ⛄, jaar 2020. Altijd de nieuwste artikelen lezen? Word abonnee van het tijdschrift. Je ontvangt dan vier keer per jaar het tijdschrift per post. Of kies voor het online abonnement en lees de Helling digitaal.
De Helling draagt bij aan verdieping en politieke visievorming binnen GroenLinks. Met een abonnement steun je het werk van het tijdschrift en Wetenschappelijk Bureau GroenLinks.