Naar aanleiding van artikelen van Mient Jan Faber (het gezicht van de anti-kernwapenbeweging in de jaren '80) en Jan Gruiters (directeur van PAX, voorheen PaxChristi) over de houdbaarheid van het pacifisme stelt Gied ten Berge dat waar mensenrechten 'te vuur en te zwaard' worden ingevoerd, ze maar al te gauw mee de afgrond in gaan. In het rijk van het geweld regeert immers de leugen aan alle kanten, goede bedoelingen gaan er aan flarden, aldus Gied ten Berge.
Niels Bosman ziet Nederland kwakkelen op gebied van duurzame innovatie en vraagt om een heldere Europese lijn. Volgens Henk Blom en John Horowitz mag het economisch belang echter wel wat minder overheersen. De vredesagenda van de EU en het bewaken van burgerlijke vrijheden zijn voor GroenLinks belangrijker om van Europa echt ‘Ons Europa’ te maken. Kristian van Gansewinkel bevraagt intussen de afweging tussen solidariteit en concurrentie onder de EU-lidstaten. En over de digitale burgerrechtenpositie niets dan lof.
In het politieke debat wordt de term ‘Europees leger’ te pas en te onpas gebruikt, maar zelden wordt erbij gezegd wat dat echt zou betekenen: dat de nationale strijdkrachten volledig verdwijnen en vervangen worden door één land-, lucht- en zeemacht, waarvan alle militairen op de loonlijst van de EU staan.