Het vergroenen van onze economie en samenleving vraagt om een radicale herziening van wat het begrip 'vooruitgang' betekent. Tot op heden is deze term synoniem aan economische groei. Als we het woord 'vooruitgang' van een nieuwe betekenis willen voorzien, vereist dit een verandering van onze houding ten opzichte van technologie, maar ook een wijziging van onze sociale verhoudingen en onze visie op de natuur.
We maken keuzes waar we later spijt van krijgen. Waarom doen we dat, vraagt Pepijn Vloemans zich af. En belangrijker nog: hoe voorkomen we het?
De wijkaanpak, het krachtwijkenbeleid, is een speerpunt van het kabinet. Alles is erop gericht om veertig achterstandswijken te transformeren in prachtwijken. Daarvoor worden fysieke en sociale maatregelen ingezet, zoals een herstructurering van de woningvoorraad (een diverser woningaanbod) en het versterken van de wijkgemeenschap, de sociale cohesie. Alles voor de wijk.
Nog nooit heeft Nederland zo'n seculiere volksvertegenwoordiging gekend als nu. Hoog tijd om een eind te maken aan de segregatie van jonge Nederlandse burgers. We moeten toe naar een burgerschapsideaal waarin verschillende levensbeschouwingen de kern vormen voor een levendig democratisch debat over een gezamenlijk moreel kader.
Bij wie is de tolerantie in veilige handen? Eerder bij de christelijke partijen dan bij de vrijzinnigen, mits ze zich aan hun eigen leer houden.
Jet Bussemakers recente oproep aan hoogopleide vrouwen stelt vrouwenemancipatie gelijk aan economische zelfstandigheid. Volgens Simon Otjes botst deze houding echter met de individuele vrijheid.
“De politieke functie is altijd zwak geweest in Nederland”, aldus Herman Tjeenk Willink in de nieuwe Helling. Hoe staat het met de politieke dimensie van onze samenleving? Aan de orde komt onder meer: het debat over de participatiesamenleving, de rol van de lokale overheid en de vraag of politieke partijen nog wel het juiste vehikel zijn in een gemediatiseerde samenleving om de belangen en idealen van burgers over te dragen in het politieke domein. Als casus bij deze vraag dient het referendum voor een lijsttrekker van GroenLinks in 2012, waarbij Jolande Sap en Tofik Dibi kandidaat stonden.
Waar werd het meest op GroenLinks gestemd bij de afgelopen verkiezingen? Een electoraal-geografische analyse.