Zet je alle maatregelen die gemeenten gebruiken om inwoners met een laag inkomen te ondersteunen op een rij, dan zie je een wirwar aan regelingen, die mensen ontmoedigt om er gebruik van te maken. Dat kan ook anders.
Ze zijn onmisbaar voor onze samenleving maar tegelijkertijd de grootste aanjagers van de ecologische crisis en de wereldwijde ongelijkheid: bedrijven. Deze avond van de Postkapitalisme-karavaan draaide daarom volledig om de rol van bedrijven in onze samenleving.
De Postkapitalisme-karavaan trok naar Kampen om daar te praten over de coöperatieve samenleving! Steeds meer politieke partijen omarmen namelijk dit ideaal van samenleving waarin burgers zich niet gedragen als consument of marktpartij maar waarin zij samen de macht delen en collectief verantwoordelijkheid nemen voor hun omgeving. Maar hoe gaan we als samenleving die macht precies spreiden? En wat betekent het voor de overheid als burgers samen het eigenaarschap van voorzieningen opeisen? Daarover ging deze stop.
Over de kracht van linkse samenwerking
Bij alle aandacht voor de wooncrisis blijft één cruciale factor onderbelicht: de grond. Niet alleen huizen zorgen voor de hoge huisprijzen, maar ook de grond eronder. Door commerciële speculatie is grond tot een marktproduct verworden. Is er een alternatief? Een kleine stip aan de horizon vormt de Community Land Trust (CLT), een opkomend model om grond anders te beheren en betaalbare woonruimte te creëren. Voorbeelden uit het buitenland laten zien dat het werkt, maar in Nederland staat de CLT nog in de kinderschoenen. Wat staat de uitrol in ons land in de weg en wat staat de politiek dus te doen?
Het is één van de grootste ergernissen in ons land: zwerfafval. Hoe kunnen we de strijd tegen zwerfafval winnen? Daarover praat Sanne van Keulen met Merijn Tinga, beter bekend als de Plastic Soup Surfer en met Dirk Groot, vooral bekend als de Zwerfinator.
Filosoof Kieran Setiya zoekt een manier om ons niet van het leed in de wereld af te keren maar daarvoor open te blijven staan.
Een klimaat waarin je vrij kunt spreken altijd te verkiezen is boven een samenleving die al te gemakkelijk teruggrijpt naar opgelegd zwijgen, betoogt Koen Lemmens in zijn nieuwe essaybundel.