Na zestig jaar vrede in Europa en de geleidelijke afname van de onderlinge grenzen, is er nu sprake van een hevige terugslag. Grenzen keren terug, zowel letterlijk als ook in de hoofden van de Europeanen. Grenzen worden zelfs aangeprezen als toverformule voor het oplossen van de huidige Europese crises. De zojuist verschenen nieuwe editie van de Green European Journal onderzoekt de betekenis van grenzen in Europa vandaag, onder de titel: Checkpoint Europe, the return of borders.
De vorming van een kabinet met GroenLinks liep stuk op de onwil van CDA en VVD om vluchtelingen op te vangen in Nederland. Deze twee partijen vinden het Vluchtelingenverdrag ‘niet meer van deze tijd’. Daarmee stellen ze de mensenrechten in de waagschaal, terwijl ze het migratievraagstuk niet oplossen.
Niels Bosman ziet Nederland kwakkelen op gebied van duurzame innovatie en vraagt om een heldere Europese lijn. Volgens Henk Blom en John Horowitz mag het economisch belang echter wel wat minder overheersen. De vredesagenda van de EU en het bewaken van burgerlijke vrijheden zijn voor GroenLinks belangrijker om van Europa echt ‘Ons Europa’ te maken. Kristian van Gansewinkel bevraagt intussen de afweging tussen solidariteit en concurrentie onder de EU-lidstaten. En over de digitale burgerrechtenpositie niets dan lof.
Grote mondiale conflicten worden niet beslecht in de Tweede Kamer. Den Haag is niet het middelpunt van de wereld. De invloed van Nederland wordt bepaald door de mate waarin ons land samenwerkt met andere landen. Daarom moet GroenLinks bij het bepalen van een standpunt over militaire interventie over de grens kijken. De opvattingen van bondgenoten dienen mee te wegen.
Ons geldsysteem is structureel instabiel, regeringen zouden ruimte moeten geven aan alternatieve munten. We moeten weg van het monopolie van één soort geld.
Afgelopen zaterdag 31 maart was er op het Vreemdlandfestival gelegenheid op politieke en culturele wijze kennis te maken met de wereld van vluchtelingen. Onderstaande column, op het festival uitgesproken, betoogt dat het bestaan als vluchteling begint op het moment dat anderen een vast beeld van je maken. Het beeldverbod kan hier soelaas bieden.
Een verkiezingsprogramma heeft verschillende functies. Het zet bijeen waar een politieke partij staat op alle actuele zaken. Het is een leidraad voor politici voor hun functioneren de komende jaren. En het is een moment om tot nieuwe standpunten te komen, democratisch gesteund door het Congres van de partij. Zo is ook het Europese conceptprogramma van GroenLinks dit jaar opgezet: ‘Ons Europa’, waarover eerder op deze website werd gedebatteerd.
De eerste tien kandidaten van GroenLinks stellen zich graag aan u voor. Bureau de Helling vroeg naar hun idealen, helden, drijfveren en inspiratiebronnen. Vandaag nummer 7 op de lijst: Arjan El Fassed.
Het publieke en politieke debat wordt beheerst door een negatieve houding jegens immigratie. Een dergelijk klimaat is niet erg bevorderlijk voor een open en zakelijke discussie. Toch zou het getuigen van gezond realisme als de spiraal van de anti-immigratieretoriek wordt doorbroken en immigratie niet meer wordt gedefinieerd als een te bestrijden verschijnsel maar als een onvermijdelijk proces dat moet worden gereguleerd.
Voor hoerenlopers is Zweden een rotland geworden. Hoeren zijn er moeilijk te vinden en je riskeert nog een straf of boete ook. Je kunt beter een vrouw uit de kroeg oppikken, luidt het advies op internationale websites. Uitwijken naar Noorwegen heeft ook geen zin want daar is hoerenlopen sinds 2009 ook verboden.