Hoe vaak proberen we als linkse beweging nog om andere mensen écht te overtuigen van onze standpunten? Dat migranten niet de oorzaak zijn van de woningcrisis bijvoorbeeld, of dat de rechten van transgenders net zo belangrijk zijn als de rechten van alle andere personen. Als we activistische boodschappen delen op sociale media of in de kroeg, is dat vooral voor mensen binnen onze eigen cirkel, die het daar vaak toch al mee eens zijn. En op grotere schaal: politieke partijen produceren voornamelijk socialemedia-boodschappen voor de eigen achterban en gaan in verkiezingstijd langs de deuren in wijken waar hun kiezers en sympathisanten wonen. Als we al iemand tegenkomen met een andere mening, is de verleiding groot om deze persoon te overweldigen met feiten die diens ongelijk bewijzen. Een techniek die aantoonbaar niet werkt.
Het resultaat is dat wij progressieven ons allemaal zeer bewust zijn van de onrechtvaardigheden in de wereld, maar dat we bar weinig mensen overtuigen die er anders over denken. En dat in een tijd waarin links als politiek blok steeds kleiner wordt.
We preken te vaak voor eigen parochie, dat besefte ook het Los Angeles LGBT Center na een referendum over het homohuwelijk in 2008. Verrassenderwijs sprak een meerderheid van de Californische stemmers zich uit tegen gelijke rechten. Daarop gingen LGBT-activisten de deuren langs om gesprekken te voeren met de tegenstemmers. Wetenschappelijk onderzoek laat nu zien dat de methode die het LGBT Center op basis van die gesprekken ontwikkelde, deep canvassing, er wél voor kan zorgen dat mensen van gedachten veranderen en progressieve ideeën omarmen.