Het nationalisme in Europa moet overwonnen worden. Dat kan alleen door meer ruimte te geven aan een democratischer en socialer Europa. Deze stelling onderschrijven alle auteurs van de special Europa 1914-2014: meer Europese samenwerking, meer Europees debat, meer uitwisseling van verhalen in Europa is nodig.
Als de communist Marcus Bakker het woord nam in de Tweede Kamer, ging iedereen op het puntje van zijn stoel zitten.
Groene politiek heeft een vrij smalle historische basis. De meeste groenen zien zich bij uitstek als voorvechters van de toekomst. Maar juist de laatste tijd levert het relatieve gebrek aan geschiedenis de groene politiek ook heel wat problemen op. Waar staan we eigenlijk? Wat zijn we eigenlijk? Wat zijn onze waarden?
Groene partijpolitiek heeft een relatief korte geschiedenis. De meeste groenen zien zich bovendien bij uitstek als voorvechters van de toekomst en houden zich niet zo bezig met ‘historische ballast’. Toch levert het relatieve gebrek aan een eigen geschiedenis problemen op. Waar staat de groene politiek voor? Wat is het eigenlijk? Wat zijn typische groene waarden? Mocht groene politiek werkelijk de politiek van de toekomst zijn, en een 'eigen' politiek zijn, dan mag juist het historische perspectief flink wat uitgediept worden. In deze serie columns een poging daartoe.
GroenLinks gaat terug naar haar roots. Bij het twintigjarige bestaan organiseren het Wetenschappelijk Bureau en de GroenLinks Academie een lezingencyclus over de idealen van GroenLinks. Waar liggen de ideologische wortels van de partij? Wat is er over van de partijen die ooit GroenLinks oprichtten? En: welke lessen kunnen we trekken uit de fusie voor de ontwikkeling van het huidige politieke landschap?
Groene partijpolitiek heeft een relatief korte geschiedenis. Bovendien zien de meeste groenen zich bij uitstek als voorvechters van de toekomst - niet zo bezig met ‘historische ballast’. Maar waar staat de groene politiek precies voor? Wat zijn typische groene waarden? Mocht groene politiek werkelijk de politiek van de toekomst zijn, dan mag juist het historische perspectief flink wat uitgediept worden. In deze serie columns een poging daartoe.
Maximilien de Robespierre, een van de belangrijkste leiders van de Franse Revolutie, is nog altijd een controversiële man. Maar wie was hij als mens? Ruth Scurr doet in Fatal Purity een poging om Robespierre te begrijpen.
Een gedachtenexperiment. Stel je voor, eind jaren vijftig ben je op tweejarige leeftijd met je ouders geëmigreerd van Amsterdam naar München. Jullie zijn nooit meer teruggegaan. Amsterdam ken je slechts van de verhalen. Met weemoed beschreef je moeder hoe zij vroeger over de karakteristieke grachten fietste op weg naar haar oudste zus.
Nederland is een progressief land. In het publieke debat is de consensus groot over het belang van zaken als homo- en vrouwenemancipatie, uitingsvrijheid en geloofsvrijheid. Maar ondanks de eensgezindheid wordt een gepolariseerd beeld in stand gehouden. Dat concludeert Noortje Thijssen (medewerker Bureau de Helling) in haar proefschrift dat zij op 6 juni verdedigt aan de Universiteit van Amsterdam.
Je kunt de jaren '60 als een afgesloten periode neerzetten waarin conservatieve bolwerken werden gesloopt. Echter, dit decennium van 'oplopende ongehoorzaamheid' kan ook beschouwd worden als een aanzet tot verder- en diepergaande politieke protesten in de jaren '70.