Of het nu gaat om overgewicht of een schoner milieu, volgens Katinka Eikelenboom moeten we de moralist in onszelf koesteren.
Een verrassende discussie over de kosten van ambulancevervoer bij bewusteloze jonge drinkers. De kosten zouden we in rekening moeten brengen bij deze zogenaamde 'comazuiper'. Waarom nu plots deze discussie over de ziekenhuiskosten van de comazuiper? Het krioelt in ons land van risicovol gedrag.
Het burgerinitiatief van een groep zeventigers om op hogere leeftijd vrij een eind aan het leven te kunnen maken, plaatst de politiek voor een dilemma.
Niet roken en geen alcohol voor je achttiende. Dat is de boodschap van de vorige week gelanceerde overheidscampagne NIX18. Zulke bevoogding werkt averechts: kinderen en tieners leren niet van bescherming tegen het kwade, maar van het zelf ervaren van gevaren.
Bureau de Helling interviewde de fractieleden van GroenLinks. We spraken met Linda Voortman over 'participatie' als rode draad, tekortkomingen aan de polder en Vrijheid Eerlijk Delen als radicaal links verhaal.
Nico Blok geeft in zijn artikel aan dat het bestempelen van mensen tot Wajongeren te kort schiet. Door over Wajongeren te spreken, hebben veel mensen het idee dat het hier gaat om een vreemde soort. Een soort waar iets mis mee is, dat anders is dan wij, zogenaamd 'gewone mensen'. Ook politici maken zich aan deze beeldvorming schuldig.
De kosten van de gezondheidszorg nemen jaarlijks meer toe dan het bruto binnenlands product. Met bezuiniging en verbetering van de efficiëntie alleen zijn deze kosten niet in toom te houden. Met name geldt dit voor de curatieve geneeskunde, waar ziekenhuizen voor nodig zijn. Waar vroeger de keuzes door de mogelijkheden werden beperkt dwingt nu geldgebrek ons tot het maken van keuzes uit de haast onbeperkte mogelijkheden. Welke keuzes moeten we maken? Zijn we het er over eens dat er grenzen zijn aan de gezondheidszorg? Moet alles wat mogelijk is?
Zolang we mensen met en zonder handicap in strikt gescheiden hokjes blijven stoppen, is de inclusieve arbeidsmarkt nog ver weg, aldus Nico Blok.
Vincent, een veertiger die al jaren stevig verslaafd is aan alcohol, heeft zichzelf naar een afkickkliniek gesleept. Hij wil wanhopig graag controle over zijn drinkgedrag krijgen. Dit blijkt ondanks het goede afkickprogramma onmogelijk: de gangen van de kliniek hangen vol whiskyreclames en op iedere verdieping is een bar waar patiënten zich laveloos kunnen drinken.
Geestelijke gezondheidszorg (ggz) is nooit erg populair geweest en zal het wel nooit worden ook. Mensen komen op de televisie met hun hartchirurg, maar nooit met hun psychiater. Psychische aandoeningen zijn meer met schande en schaamte beladen dan (de meeste) lichamelijke aandoeningen. Door de stigma’s die op de ggz rusten, dreigt de jeugd-ggz uit de Zorgverzekeringswet te verdwijnen.