Wereldwijd doen bedrijven steeds meer aan duurzaamheid. Shell mag dan de allergrootste zijn - ondanks alle mooie praatjes hoeft er van de oliegigant niet veel verwacht te worden.
Met een herziening van het belastingstelsel in aantocht is het goed om ook de auto van de zaak nog eens grondig tegen het licht te houden.
GroenLinks bestaat dit jaar vijfentwintig jaar en viert dat onder andere met een drietal debatbijeenkomsten in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam. In de eerste bijeenkomst zondag 9 maart jongstleden stond de lokale politiek centraal, waarbij GroenLinkse wethouders Maarten van Poelgeest (Amsterdam) en Lenie Scholten (Eindhoven) met psycholoog Pieter Paul Verheggen en partijleider Bram van Ojik in gesprek gingen, onder leiding van Roos Wouters. Hoe komt het toch dat er steeds minder mensen gaan stemmen, wat is de invloed van de landelijke partijen en hoe moet GroenLinks zich opstellen.
In juni had ik het genoegen de summer school van de Green Foundation Ireland bij te mogen wonen, in de prachtige gebouwen van Queen's University in Belfast. Het programma had als overkoepelend thema 'Greening the EU in the context of the Eurosceptic debate'. Als Nederlandse 'groene' verwachtte ik kennis te maken met de diverse invalshoeken van andere Europese groene partijen en groene wetenschappelijke bureaus. Die verwachting kwam uit, maar de verschillen en overeenkomsten waren niet altijd die welke ik verwacht had.
GroenLinks gaat terug naar haar roots. Bij het twintigjarige bestaan organiseren het Wetenschappelijk Bureau en de GroenLinks Academie een lezingencyclus over de idealen van GroenLinks. Marijke Vos en Bas Eickhout keken naar het verleden en de toekomst van het denken over een duurzame economie.
Het vergroenen van onze economie en samenleving vraagt om een radicale herziening van wat het begrip 'vooruitgang' betekent. Tot op heden is deze term synoniem aan economische groei. Als we het woord 'vooruitgang' van een nieuwe betekenis willen voorzien, vereist dit een verandering van onze houding ten opzichte van technologie, maar ook een wijziging van onze sociale verhoudingen en onze visie op de natuur.
We maken keuzes waar we later spijt van krijgen. Waarom doen we dat, vraagt Pepijn Vloemans zich af. En belangrijker nog: hoe voorkomen we het?
PvdA en GroenLinks zitten weldra samen in de oppositiebankjes. Kunnen ze gezamenlijk aanjagers worden van klimaatpolitiek? Robert-Jan Wille zocht het antwoord op die vraag in de artikelenbundel Rood-groene politiek voor de 21e eeuw van de sociaaldemocratische Wiardi Beckmanstichting. Die bundel bevat veel moois voor GroenLinksers, maar leert ook dat de sociaaldemocraten terugschrikken voor gedragsverandering, te ‘Haags’ denken en een tikkeltje technocratisch zijn.
Helaas blijven arbeidsmarktdeskundigen, opinie- en beleidmakers de illusie koesteren dat je het bij mensen met een handicap nooit over werk hoeft te hebben en dat zij nooit onderdeel hoeven uit te maken van gewone arbeidsmarktopinie en -beleid.
De participatie van mensen met een handicap op de arbeidsmarkt blijft achter bij de participatie van mensen die geen belemmering ondervinden door een handicap (1). Terecht snijdt Nico Blok in zijn artikel deze problematiek aan. Hij doet dat echter helaas zonder zelf met oplossingen voor deze problematiek te komen.