Ik heb het geluk gehad dat ik op mijn basisschool elke vrijdagmiddag les kreeg over de natuur in de moestuin van de school. Ik herinner me goed dat ik, samen met een klasgenootje, een veel te grote kruiwagen tuinafval op de berg compost moest gooien. De meester zei tegen mij dat de natuur van dat afval vruchtbare aarde maakte. Het moestuintje van mijn school bleef hierdoor vruchtbaar. Maar werkt dit ook op grotere schaal?
'Dit pamflet kent slechts één ambitie: het politiek-inhoudelijke debat binnen GroenLinks te voeden, opdat de partij er zo snel mogelijk weer klaar voor is om er flink tegenaan te gaan.' Hier een ingekorte versie van 'Wie we zijn en wat we willen'.
Een verrassende discussie over de kosten van ambulancevervoer bij bewusteloze jonge drinkers. De kosten zouden we in rekening moeten brengen bij deze zogenaamde 'comazuiper'. Waarom nu plots deze discussie over de ziekenhuiskosten van de comazuiper? Het krioelt in ons land van risicovol gedrag.
Het eeuwenoude geloof in de scheiding tussen mens en natuur is achterhaald in het Antropoceen. Dit betekent dat we op zoek moeten gaan naar nieuwe sociaal-ecologische verbanden, stelt Albert Faber, medewerker van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). De cruciale vraag in het Antropoceen is niet hoe we terug kunnen naar een balans tussen de mens en de natuur, maar hoe we leren leven met verstoorde sociaal-ecologische verhoudingen. Dan kom je uit bij begrippen zoals zorgzaamheid en verantwoordelijkheid.
Met de peer-to-peersamenleving van cyberfilosoof Michel Bauwens is de wereld nog niet gered. GroenLinks kan er echter haar voordeel mee doen.
Vier jaar lang beet Jan Paul van Soest zich in z’n vrije tijd vast in de klimaatsceptici. Een “pr-prestatie van formaat” noemt hij hun succes in De Twijfelbrigade. Hij las voor z’n onderzoek alles wat hij kon vinden van en over de sceptici en speurde het internet af naar sceptische blogs en platforms.
Het burgerinitiatief van een groep zeventigers om op hogere leeftijd vrij een eind aan het leven te kunnen maken, plaatst de politiek voor een dilemma.
Niet roken en geen alcohol voor je achttiende. Dat is de boodschap van de vorige week gelanceerde overheidscampagne NIX18. Zulke bevoogding werkt averechts: kinderen en tieners leren niet van bescherming tegen het kwade, maar van het zelf ervaren van gevaren.
Het klimaatakkoord van Parijs luidt het einde van fossiele brandstoffen in, te beginnen met kolen. Maar kappen met kolen is voor sommige delen van de wereld een forse uitdaging, zo leert de Coal Atlas.
Ontwikkelde landen hebben een ecologische schuld aan ontwikkelende landen. Oneindige groei is een illusie. Steden moeten duurzamer en zuiniger worden. Is de paus groen?