Overheden zouden met hun burgers moeten omgaan als met gezinsleden: mensen met wie je een langdurige relatie hebt en waarmee je in de toekomst vaker van mening zult verschillen. Dat betekent, zeker bij heikele kwesties als klimaatmaatregelen: práten, luisteren, meebewegen waar nodig en je eigen haast soms even opzij zetten. “Thuis hang je ook geen briefjes op als je iets van je huisgenoten gedaan wilt krijgen.”
Welke politieke conclusies trekken deelnemers aan het symposium ‘Circulair met fosfaat’ over het recyclen van de schaarse grondstof fosfaat?
In dialoog met landelijke patiënten- en cliëntenorganisaties, deskundigen, GroenLinks-wethouders en Tweede Kamerleden heeft Bureau de Helling onderzocht welke groepen binnen de Wmo het grootste risico lopen om niet de zorg te krijgen die ze nodig hebben. Met die groepen voor ogen hebben we maatregelen opgesteld die de politiek kan nemen opdat niemand buiten de boot valt.
De overgang naar schone energie stelt gemeenten voor een gigantische opgave, maar biedt ook kansen. We kunnen er democratische en sociale vooruitgang mee boeken, zo concludeerden de deelnemers aan de drukbezochte conferentie die Milieunetwerk GroenLinks en Bureau de Helling op 11 november organiseerden.
Hoe ziet de 'eigen verantwoordelijkheid' eruit in de politieke praktijk van GroenLinks wethouders? Wat hen betreft is het tijd voor een cultuuromslag bij bestuurders: meer macht afstaan aan burgers en meer zelfredzaamheid, is hun devies. Een gesprek met Lenie Scholten, Barth van Eeten en Thijs de la Court, onder leiding van Erica Meijers.
GroenLinks moet weer een beweging worden, hoor ik nu al jaren in onze partij. Dat klinkt heel mooi, maar het blijkt telkens weer heel lastig om zoiets handen en voeten te geven.
We moeten het wel zelf uitzoeken, want eigenlijk bestaan we voor de (lokale) overheid niet meer. Zelf fondsen werven. Sociaal waar nodig, commercieel waar mogelijk. Hartstikke spannend.
In the recent local elections of March 2018, the Dutch GroenLinks (Green-Left) won 8.7 per cent of the vote, cementing their position as the largest force on the Left of Dutch politics. In 13 municipalities, including major cities such as Amsterdam, GroenLinks is now the largest party. There are many useful lessons for Greens around Europe to draw from both the context underlying the results and from the effective campaign that GroenLinks ran.
Vorige week waren er gemeenteraadsverkiezingen in de meeste Nederlandse gemeenten. GroenLinks verloor 1% (van 6,2 naar 5,2%) en 64 raadszetels ten opzichte van 2010, destijds de beste uitslag van GroenLinks ooit bij gemeenteraadsverkiezingen. Het dieptepunt bij de Kamerverkiezingen in 2012 is GroenLinks daarmee definitief voorbij.
Gerrit Pas (1951) stopt na twintig jaar als raadslid in Huizen. Een volgens hem “sociaal rechtse gemeente” in 't Gooi. In Huizen domineert de VVD en maakt GroenLinks structureel onderdeel uit van de progressieve minderheid. Binnen deze context heeft Pas al die jaren oppositie gevoerd. Hoe blikt hij terug op deze periode en hoe ziet hij de aanstaande overheveling van taken van het Rijk naar de gemeenten?