Als sensoren en algoritmes waken over het welzijn van alleenwonende ouderen, hoeven zorgwerkers minder vaak bij hen langs te komen. Maar wat als ouderen vooral behoefte hebben aan menselijk contact? Dan kan een ‘slimme’ technologische oplossing averechts uitpakken.
Aan duurzame ambities geen gebrek, maar hoe krijgen we mensen warm voor windmolens en warmtepompen? Dat is een van de belangrijkste hoofdbrekens voor lokale politici. De Helling sprak met twee onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen die in deze provincie onderzoek doen naar publieke acceptatie van duurzame energieprojecten. Belangrijkste conclusies: geef alle menselijke waarden de ruimte, laat burgers al in de allereerste planfase meebeslissen, en doe ook daadwerkelijk iets met hun mening.
Amsterdam wil binnen een vernieuwde duurzaamheidsstrategie sociale en ecologische problemen én de oplossingen samenbrengen via het zogeheten donutmodel. Hiervoor nam het gemeentebestuur de inmiddels wereldberoemde bedenker van dit model, Kate Raworth, in de arm – nieuws dat zelfde de Britse krant The Guardian haalde. Wat betekent de donut voor de stad, en is dit model ook bruikbaar voor andere gemeenten met circulaire ambities? Een gesprek met verantwoordelijk wethouder Marieke van Doorninck.
Samenwerken of standpunt matigen. Dat zijn de twee mogelijke wegen voor groene partijen naar landelijke regeringsverantwoordelijkheid, analyseert Simon Otjes op basis van vergelijkingen met Zweden en Finland. In veel gemeenten is GroenLinks al een doorgewinterde coalitiepartij. Vier fractievoorzitters vertellen over het wel en wee van lokaal regeren.
Dit is de groene en linkse toekomst volgens Eva de Bruijn (1996), gemeenteraadslid voor GroenLinks in Eindhoven.
Dit is de groene en linkse toekomst volgens Samir Bashara (1981), wethouder voor GroenLinks in Hoorn.
Dit is de groene en linkse toekomst volgens Roy Seignette (1996), gemeenteraadslid voor GroenLinks in Alkmaar.
Dit is de groene en linkse toekomst volgens Imane Nadif (1986), raadslid voor GroenLinks in Amsterdam.
Als het in de formatieperiode binnen gemeenten misgaat, ligt dat zelden aan de inhoud en veel vaker aan oud zeer, eerder opgedane frustraties en een gebrek aan onderling vertrouwen. Dat is één van de lessen uit een lezenswaardige analyse van lokale collegevorming.
De waarden democratie, verbondenheid, menselijke waardigheid, privacy, duurzaamheid en gelijkheid staan centraal in Handvest voor de Slimme Stad. Lokale politici en betrokken burgers die deze waarden delen, kunnen de beginselen uit het Handvest benutten om een geïnformeerd moreel oordeel te vellen over technologische vernieuwingen in hun gemeente.