Het vergroenen van onze economie en samenleving vraagt om een radicale herziening van wat het begrip 'vooruitgang' betekent. Tot op heden is deze term synoniem aan economische groei. Als we het woord 'vooruitgang' van een nieuwe betekenis willen voorzien, vereist dit een verandering van onze houding ten opzichte van technologie, maar ook een wijziging van onze sociale verhoudingen en onze visie op de natuur.
De wijkaanpak, het krachtwijkenbeleid, is een speerpunt van het kabinet. Alles is erop gericht om veertig achterstandswijken te transformeren in prachtwijken. Daarvoor worden fysieke en sociale maatregelen ingezet, zoals een herstructurering van de woningvoorraad (een diverser woningaanbod) en het versterken van de wijkgemeenschap, de sociale cohesie. Alles voor de wijk.
“De politieke functie is altijd zwak geweest in Nederland”, aldus Herman Tjeenk Willink in de nieuwe Helling. Hoe staat het met de politieke dimensie van onze samenleving? Aan de orde komt onder meer: het debat over de participatiesamenleving, de rol van de lokale overheid en de vraag of politieke partijen nog wel het juiste vehikel zijn in een gemediatiseerde samenleving om de belangen en idealen van burgers over te dragen in het politieke domein. Als casus bij deze vraag dient het referendum voor een lijsttrekker van GroenLinks in 2012, waarbij Jolande Sap en Tofik Dibi kandidaat stonden.
Waar werd het meest op GroenLinks gestemd bij de afgelopen verkiezingen? Een electoraal-geografische analyse.
De verkiezingsuitslag moet leiden tot de vraag waarom GroenLinks op aarde is. De keuze is eenvoudig: een pragmatische linkse partij met een groene koers, of een idealistische partij met principes? Chris Aalbers kiest voor dat laatste.
De Eurocrisis wordt ten onrechte voorgesteld als zijnde veroorzaakt door gebrek aan begrotingsdiscipline gecombineerd met luie, spilzuchtige en corrupte praktijken rond de Middellandse Zee. De kern van de crisis zit hem in grote onevenwichtigheden in de onderlinge handel tussen Eurolanden. Recente EU-toppen hebben een noodverband gelegd. Echte oplossingen zijn een stuk lastiger.
PvdA en GroenLinks zitten weldra samen in de oppositiebankjes. Kunnen ze gezamenlijk aanjagers worden van klimaatpolitiek? Robert-Jan Wille zocht het antwoord op die vraag in de artikelenbundel Rood-groene politiek voor de 21e eeuw van de sociaaldemocratische Wiardi Beckmanstichting. Die bundel bevat veel moois voor GroenLinksers, maar leert ook dat de sociaaldemocraten terugschrikken voor gedragsverandering, te ‘Haags’ denken en een tikkeltje technocratisch zijn.
De populistische roep om uitsluiting van buitenstaanders kan leiden tot geweld. Daarom moeten gezagsdragers zich in woord en daad keren tegen discriminatie en ijveren voor een inclusieve samenleving.
Ewald Engelen reageert op het essay 'Macht pakken met Europa'. Hij vindt de GroenLinkse aftrap voor de Europese Parlementsverkiezingen van volgend jaar vintage GroenLinks: overklotsend van de goede bedoelingen waar niemand zich aan kan snijden, strategisch kinderlijk naïef en politiek levensgevaarlijk.
De kritiek van Ewald Engelen op het vandaag door GroenLinks gepresenteerde essay over Europa is gemakzuchtig en onterecht, vindt Miko Flohr. Engelen zet GroenLinks neer als naïeve cheerleader voor 'Brussel'. Maar als één ding in het essay toch wel als een paal boven water staat, is dat de partij geen vriend van de huidige Europese Unie is.