Het persoonlijke is politiek. We kennen de slogan, maar in hoeverre raakt beleid nu écht aan onze identiteit? Daarover praten we met Amma Asante, voorzitter van de Landelijke Cliëntenraad, en Faiza Oulahsen, hoofd Klimaat en Energie bij Greenpeace Nederland.
Iconisch; de groepsfoto van wereldleiders aan het begin van de Glasgow Klimaattop. Tussen de vijftig mensen is het aantal vrouwen op één hand te tellen. Ook op andere beelden zie je dat de mannen binnen staan, op de bühne, terwijl vooral vrouwen protesteren, zowel in de wandelgangen als buiten. Saillant detail is het verschil in diversiteit; de vrouwen komen uit alle delen van de wereld en alle leeftijdsgroepen. De mannen zijn vaak ouder dan vijftig, en vooral wit. Dat is zonde, want juist vrouwen maken het verschil.
Wat betekent humaniteit in een wereld waarin steeds meer mensen zich terugtrekken in de eigen kring? Historische afstand kan helpen om scherper te zien wat er aan de hand is. Theo Witvliet ging in gesprek met Martin Buber (1878-1965) en herontdekte de betekenis van ontmoeting.
How do we bring values into public arenas of debate? A well-known story from my own religious tradition will be my starting point to show how stories are at the origin of my identity and how they influence my attitude in public life.
Het klimaatverhaal van GroenLinks moet inclusiever. DWARS, de jongerenorganisatie van GroenLinks, en het Jong Wetenschappelijk Bureau pleiten daarom voor een narratief waarin klimaatrechtvaardigheid voor iedereen centraal staat. Ook doen zij een aantal voorstellen om klimaatrechtvaardigheid in de politieke praktijk te brengen.
Religie blijft een ongemakkelijk thema voor de politiek. Ze is te aanwezig in de samenleving om te kunnen negeren, maar mag tegelijkertijd niet worden vermengd met het bereik van de staat. Zeker bij links bestaat wantrouwen tegen religie en religieuze instituten, wier grip op de samenleving ooit zo groot was. Inmiddels heeft geen enkele godsdienst nog een meerderheid, maar voert het seculiere de boventoon.
Hokjesdenken is onwijs menselijk maar evengoed verwerpelijk. In de strijd tegen vooroordelen en discriminatie moet GroenLinks de schotten tussen ministeries, portefeuilles en programmahoofdstukken doorbreken.
Olga Abell en Marianne van Teunenbroek van Sardes, advies- en onderzoeksbureau voor onderwijs, kinderopvang, zorg en jeugd, reageerden afgelopen vrijdag in Trouw op het eerder verschenen opinieartikel van Bureau de Helling-medewerker Katinka Eikelenboom over segregatie onder peuters. Volgens hen is de tijd rijp voor de integratie van peuterspeelzaalwerk en de kinderopvang.
De populistische roep om uitsluiting van buitenstaanders kan leiden tot geweld. Daarom moeten gezagsdragers zich in woord en daad keren tegen discriminatie en ijveren voor een inclusieve samenleving.
Over de herkomst van Zwarte Piet bestaan verschillende interpretaties. Hij is in de loop van de 19e eeuw geëvolueerd van knecht van de Sint tot een Zwarte Piet, mogelijk naar Moors model, als opvolger van een demon of duivel of wellicht zelfs terug te brengen tot de Germaanse god Wodan. Wat we wel zeker weten is dat de traditie van Zwarte Piet net zo goed een geëvolueerde of zelfs een invented tradition is als Sinterklaas zelf – die toch ook eigenlijk uit Turkije komt en een wat andere achtergrond heeft dan we hem nu toedichten.