Ons huidige economische systeem is niet duurzaam. Onderzoeker Julie Bos pleit voor meer focus bij Europese groene partijen op alternatieve economische systemen.
We kunnen onze bestaanszekerheid flink verbeteren door flink minder gaan werken. Volgens Frans van der Steen is de 28-urige werkweek goed voor baanzekerheid én duurzaamheid.
Nico Blok geeft in zijn artikel aan dat het bestempelen van mensen tot Wajongeren te kort schiet. Door over Wajongeren te spreken, hebben veel mensen het idee dat het hier gaat om een vreemde soort. Een soort waar iets mis mee is, dat anders is dan wij, zogenaamd 'gewone mensen'. Ook politici maken zich aan deze beeldvorming schuldig.
De casus van de Fyra (zie deel één) laat zien dat een groot en maatschappelijk belangrijk project centrale aansturing nodig heeft. Alleen een overheid kan deze rol op zich nemen, omdat die namens alle burgers spreekt. Als het dan een trans-Europees project betreft, is de EU het aangewezen platform. Toch is het de vraag of de Fyra meteen onder Europees gezag gebracht zou moeten worden.
Marius de Geus mengt zich in het debat over de koers van de partij: 'Een kerntaak van groene partijen in het algemeen is dat zij creatieve, aansprekende en opbouwende ideeën dienen te formuleren om de moderne ecologische problemen onder controle te krijgen'.
De werkloosheid is hoog. Volgens de laatste prognose van het Centraal Planbureau loopt die in 2014 nog verder op tot 665 duizend mensen, of 7,5% van de beroepsbevolking. De werkloosheid onder jongeren is met 10% nog zorgelijker. Het lijkt alsof er maar één oplossing bestaat: meer economische groei. Politici en bestuurders zitten in angstige spanning of de economie in 2014 inderdaad een half procentje gaat groeien, zoals het CPB voorspelt. Rechts en ‘roodlinks’ vinden elkaar volledig in de wens naar economische groei.
De regering en het bedrijfsleven strooien ons zand in de ogen met het frame 'groene groei'. Nieuwe, duurzame sectoren zullen inderdaad komen, maar vooral zal veel bedrijvigheid moeten gaan. De modeterm ‘groene groei’ is vooral veelzeggend door dat wat het niet wil toegeven: dat verduurzaming ten koste moet en zal gaan van veel conventionele bedrijvigheid. Echte groei zal uit vernuftigheid en zorgvuldigheid moeten komen.
De kosten van de gezondheidszorg nemen jaarlijks meer toe dan het bruto binnenlands product. Met bezuiniging en verbetering van de efficiëntie alleen zijn deze kosten niet in toom te houden. Met name geldt dit voor de curatieve geneeskunde, waar ziekenhuizen voor nodig zijn. Waar vroeger de keuzes door de mogelijkheden werden beperkt dwingt nu geldgebrek ons tot het maken van keuzes uit de haast onbeperkte mogelijkheden. Welke keuzes moeten we maken? Zijn we het er over eens dat er grenzen zijn aan de gezondheidszorg? Moet alles wat mogelijk is?
GroenLinks moet armoedebestrijding sterker verbinden met duurzaamheid, zowel nationaal als internationaal.
Wat verklaart het succes en falen van de Duitse Groenen, het Vlaamse Groen! en de Deense Socialistische Volkspartij? Hoe leerden deze partijen van hun fouten en op welke manieren boekten ze succes? Annie van de Pas heeft onderzoek gedaan naar de politieke praktijk in drie West-Europese democratieën.