Resilience Practice geeft een goed beeld van veerkracht als dynamiek van sociaalecologische systemen inclusief het menselijke handelen. Geschreven door een wetenschapper en een journalist richt het zich tot een breed publiek.
Een dikke pil, maar dan heb je ook wat. Maar liefst vijfentwintig bijdragen over veerkracht. In het eerste deel beschrijft Peeters zelf veerkracht als een politiek concept en proces.
In de menswetenschappen staat ‘veerkracht’ voor het vermogen moeilijkheden te overwinnen. Dit betekent een positieve verschuiving van focus op problemen naar de weerbaarheid van mensen. Maar er is ook kritiek op de term. Is veerkracht een karaktertrek van een individu, een proces of een uitkomst? En is er een (morele) maatstaf?
Hoe veerkrachtig zijn landen en samenlevingen in een situatie van grote druk? In Griekenland probeert men te overleven onder extreme economische omstandigheden. Een ander woord blijkt dan onmisbaar: ongelijkheid. Veerkracht wordt verzet.
Het sociale vangnet in Nederland is gescheurd. Een grote groep mensen heeft geen werk, leeft in armoede en wordt gewantrouwd door de overheid. Hoog tijd dus voor een fundamentele hervorming van ons socialezekerheidsstelsel. Maar hoe ziet het ideale vangnet eruit? Hoe garanderen we dat echt iedereen kan meedoen in de samenleving? Daarover praten we met Arjan Vliegenthart, directeur van het NIBUD, en Sandra Bos, onderzoeksleider van de Amsterdamse bijstandsexperimenten.
Veerkracht wordt in de eerste plaats voorgesteld als een ‘groen frame’. Wat gebeurt er als je de term toepast op sociaal terrein? Een gesprek over armoedebestrijding, Marx en roeien tegen de stroom.
Inburgeren werd voor nieuwkomers vooral een kwestie van zelfredzaamheid, nadat het tweede kabinet-Rutte in 2013 een nieuwe Wet inburgering invoerde. Asielmigranten en zogeheten gezinsmigranten kregen drie jaar de tijd om de taal onder de knie te krijgen, zich te verdiepen in “Nederlandse waarden en normen” en betaald werk te vinden. Het moest goedkoop en efficiënt, zo vond de regering. Volgens wethouder Cees van Eijk werd het een ramp.
Cody Hochstenbach schreef een boek over de noodzaak van een nieuwe woonpolitiek. Rutte IV belooft beterschap, met Hugo de Jonge als nieuwe minister van Volkshuisvesting. Maar volgens de auteur is er nog een lange weg te gaan en moet er fors worden geïnvesteerd.
De coronaperiode heeft sociale schade veroorzaakt. Het is tijd om de scherven op te rapen. Zeker waar het gaat om kansenongelijkheid. Aldus Kim Putters, directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau, in de bevlogen toespraak die hij hield op het recente GroenLinks-congres. Putters benoemt drie rookgordijnen die het zicht belemmeren op de echte ongelijkheid in ons land. Hij schetst ook oplossingen.
Hoe kan de overheid kwetsbare mensen het beste ondersteunen? Welke rol spelen waarden als vertrouwen en nabijheid hierin? Corinne Ellemeet spreekt erover met Esmah Lahlah, wethouder van arbeidsparticipatie en bestaanszekerheid in Tilburg.