Twee vredesconferenties in Den Haag vormden een belangrijke mijlpaal in de ontwikkeling van de internationale rechtsorde. De jurist, politicoloog en publicist Benjamin Duerr schreef er een meeslepend boek over dat is genomineerd voor de Libris Geschiedenisprijs. 'De Droom van Den Haag' neemt de lezer mee naar honderd jaar geleden, maar is tegelijkertijd actueel. De vredesconferenties van toen kunnen inspiratie bieden aan de beleidsmakers van nu, zegt Duerr in dit vraaggesprek. “De creatieve energie en bevlogenheid om problemen gezamenlijk aan te pakken, die toen in Den Haag heersten, die missen we nu.”
Een gedeelde Israëlisch-Palestijnse staat moet het linkse ideaal zijn, vindt Theo Brand. Hij reageert op het artikel van Luuk van der Meer in het zomernummer van tijdschrift De Helling.
Het conflict der conflicten lijkt – nu meer dan ooit – onmogelijk op te lossen. Toch zal er een plan van aanpak moeten komen. Luuk van der Meer analyseert.
Onder invloed van euroscepsis en wantrouwen onder de Nederlandse bevolking heeft Den Haag lange tijd de uitbreiding van de Europese Unie gefrustreerd. Dat had negatieve, destabiliserende consequenties voor de Westelijke Balkan. In de publieke opinie is de stemming inmiddels omgeslagen, van isolationisme naar meer internationalisme. Nederland moet nu het voortouw nemen om de toenadering tussen EU en de westelijke Balkanlanden weer op gang te brengen.
In 1923 verscheen 'Ich und Du' van Martin Buber. We moeten dus nog even wachten op het honderdjarig jubileum van dit korte filosofische meesterwerk. Toch is het van belang nu al deze tekst ter harte te nemen. Juist door de ‘bubbelficatie’ van de samenleving – het proces waarbij ieder zich terugtrekt in de bubbel van het eigen gelijk – biedt het dialogische denken van Buber de kans om radicaal anders met elkaar om te gaan én kritisch te kijken naar de door kapitalisme en digitalisering voortgedreven wereld.
Leidt de Russische invasie van Oekraïne tot een ommezwaai in het GroenLinks-denken over vrede en veiligheid? Een rondgang langs diverse deskundigen werpt licht op deze vraag. “Misschien mag het wel wat meer schuren binnen GroenLinks.”
Nederland is beter in opleiden dan in vechten, zo stelt Paul Puntman. Mark Waanders (werkgroep Vrede en Veiligheid) onderschrijft het belang van een inhoudelijke en vroegtijdige politieke discussie over interventies. Egbert Born vindt dat er bij het opstellen van criteria voor militaire interventie veel te lichtzinnig omgegaan wordt met de fundamentele vraag wat vrede is.
GroenLinks kampt met het dilemma of je burgers moet en kunt laten beschermen door in te stemmen met militaire interventies. Aan de ene kant willen we burgers beschermen, aan de andere kant geloven we niet bij voorbaat in de doelmatigheid van geweld om conflicten op te lossen.
De wereld is veiliger dan ooit. In de afgelopen veertig jaar is het aantal oorlogen gehalveerd waardoor er nu slechts twintig spectaculaire oorlogen plaatsvinden. Bovendien is er al bijna zeventig jaar voorbij gegaan zonder wereldoorlogen, de langste periode in de globale geschiedenis.
De Duitse onderzoeker Johanna Schneegaß van het Zentrum für Niederlande-Studien van de Westfälische Wilhelms-Universität Münster was één van de sprekers op het symposium rondom de publicatie 'Burgers beschermen. GroenLinks van Koude Oorlog tot humanitaire interventie'. Hieronder de tekst van haar lezing.