In de bundel ‘Er is wél een alternatief’ tonen negentien kundige auteurs wat zij zich voorstellen bij een niet-kapitalistische samenleving. Wat ontbreekt in deze diversiteit, is een eenduidige analyse van de kern van het kapitalisme. Ook blijven twee belangrijke onderwerpen onderbelicht: belastingpolitiek en wetgeving. Toch scherpt de bundel de gedachten, en levert hij leuke nieuwe inzichten op.
NSC-leider Pieter Omtzigt heeft een uitgebreide agenda van democratische vernieuwing, waaronder een nieuw kiesstelsel. Volgens mij vernauwt dit voorstel de politieke vertegenwoordiging tot regionale vertegenwoordiging.
We zien op het gebied van wonen, klimaat en stikstof de laatste jaren een verrassende terugkeer van een overheid met grote plannen voor de lange termijn. Maar die kunnen we niet uitvoeren zolang we alle kennis en kunde moeten inkopen bij consultancybureaus.
Kunnen samenlevingen stabieler worden als we het streven naar economische groei laten varen? Olivia Lazard onderzoekt de geopolitiek van de ecologische crisis.
Vanuit klimaatperspectief lijkt de krijgsmacht eerder deel van het probleem dan van de oplossing. Oud-topmilitair Tom Middendorp wil daar verandering in brengen. Omdat we niet zonder krijgsmacht kunnen, moeten we de uitdaging die hij formuleert aangaan: van legergroen echt groen maken.
Kan de Europese Unie afscheid nemen van economische groei in een wereld die geteisterd wordt door gewelddadige conflicten? Alleen als zij de krachten bundelt en fors investeert in defensie, diplomatie en internationale partnerschappen.
Veel rood-groene plannen kunnen we op onze buik schrijven als we geen orde op zaken stellen bij de Belastingdienst. Daarvoor is een minister nodig met de mentaliteit van Willem Drees.
Door de stijgende temperaturen worden Europese steden in de zomermaanden steeds onleefbaarder. Klimaatbestendige faciliteiten zoals parken en zwembaden zouden niet alleen toegankelijk moeten zijn voor mensen die het zich kunnen veroorloven.
Volgens journalist Lynn Berger is voor elkaar zorgen de ‘meest essentiële activiteit’ van de mens. Ze pleit voor een samenleving waarin mensen daadwerkelijk de tijd krijgen om voor hun kinderen en vrienden te zorgen.
Volgens vakbond CNV biedt de 40-urige werkweek niet langer genoeg tijd voor ontspanning en al het ‘onbetaalde werk’ dat we thuis en voor anderen doen. Een collectief afgesproken 30-urige werkweek is de enige oplossing, zegt voorzitter Piet Fortuin.