We moeten de commons weer serieus gaan nemen als een manier om natuurlijke hulpbronnen te beheren. Dat schrijft Socrates Schouten in het slothoofdstuk van de bundel Rood-groene politiek voor de 21e eeuw van de Wiardi Beckman Stichting. Hieronder volgt een verkorte versie van zijn betoog.
GroenLinks is de partij die nadenkt over en zorgt voor structurele, duurzame en creatieve oplossingen voor problemen die iedereen raken. Het verkiezingsprogramma van GroenLinks van 2012 verwoordt mijn ambities, idealen en denkbeelden. GroenLinks is daarin realistisch, eerlijk en slim.
De eerste tien kandidaten van GroenLinks stellen zich graag aan u voor. Bureau de Helling vroeg naar hun idealen, helden, drijfveren en inspiratiebronnen. Vandaag nummer 2 op de lijst: Bram van Ojik.
Wat hebben scholieren die voor een ontgrendelde snoepautomaat staan, zelfverrijkende bankiers en graaiende huisvrouwen gemeen? Pepijn Vloemans onderzoekt een van de diepste menselijke drijfveren en vraagt zich af hoe zij te temmen is.
De doorrekeningen door het Centraal Planbureau van de verkiezingsprogramma’s van politieke partijen geven een eenzijdig beeld van de werkelijkheid. Doordat het CPB alleen de financieel-economische gevolgen van voorgenomen beleid in kaart brengt, krijgt de kiezer geen informatie over de effecten van partijprogramma’s op welzijn en milieu.
Covid-19 laat zien dat de klimaatcrisis vooral een gezondheidscrisis is. Dat zegt Joyeeta Gupta, hoogleraar milieu en ontwikkeling van het Zuiden. Om deze crisis te bestrijden hebben we onder andere een mondiale grondwet nodig die mensenrechten en milieu prioriteit geeft, en die juridisch boven andere internationale afspraken en verdragen staat. De bal ligt bij de overheid: “Zij moet de regels maken waarbinnen het bedrijfsleven moet opereren.”
Ook natuurbescherming is in de greep geraakt van het kapitalisme, waardoor natuur is verworden tot handelswaar. In The conservation revolution pleiten twee Wageningse onderzoekers voor een radicaal ander soort natuurbescherming, waaronder een gedeeltelijk basisinkomen voor gemeenschappen die vlakbij waardevolle natuur leven.
Amsterdam wil binnen een vernieuwde duurzaamheidsstrategie sociale en ecologische problemen én de oplossingen samenbrengen via het zogeheten donutmodel. Hiervoor nam het gemeentebestuur de inmiddels wereldberoemde bedenker van dit model, Kate Raworth, in de arm – nieuws dat zelfde de Britse krant The Guardian haalde. Wat betekent de donut voor de stad, en is dit model ook bruikbaar voor andere gemeenten met circulaire ambities? Een gesprek met verantwoordelijk wethouder Marieke van Doorninck.
Neonicotinoïden zijn de meest giftige én de meest populaire insecticiden ter wereld. De grootschalige nevenschade van ‘neonics’ aan ons ecosysteem is echter jarenlang weggemoffeld door onder meer een verkeerde framing van dit landbouwgif en een intensieve lobby van producenten. Het recente EU-verbod op neonics is een belangrijke stap maar is nog niet voldoende om het tij te keren, betoogt Jeroen van der Sluijs, universitair hoofddocent nieuwe risico's in Utrecht en hoogleraar risicocontroversen in Bergen: “Landbouwgif is een gemaksmiddel geworden.”
Aan de hand van haar inmiddels wereldberoemde donutmodel pleit Oxford-econoom Kate Raworth voor een nieuwe manier van denken over groei: niet als doel op zich, maar als iets dat gebonden is aan de planetaire en welvaartsgrenzen. “Al zullen degenen die profiteren van het huidige systeem zich in eerste instantie natuurlijk verzetten.”