Wereldwijd zoeken politici de oplossing voor de financiële en economische crisis in austerity policies: een streng beleid van bezuinigen en het terugdringen van schulden. Een bekritiseerde oplossingsrichting (leestip: 'Austerity, the history of a dangerous idea' van Mark Blyth), maar wel een die stand lijkt te houden. Linkse partijen staan er bij en kijken er naar. Om vervolgens te grijpen naar een favoriete maatregel: het inkomensafhankelijk maken van voorzieningen en uitkeringen. Als we dan toch bezuinigen, laten we dan in elk geval de lage inkomens sparen. Dat klinkt sympathiek en past bij de door links gewenste solidariteit tussen rijk en arm. Maar is het eigenlijk wel zo'n goed idee?
Met de discussienota die Bram van Ojik 20 juni publiceerde barstte de discussie over de toekomst van werk en inkomen los op de website van Bureau de Helling. Het debat over deze vragen binnen GroenLinks is springlevend. Deze bijdrage zoekt de gemeenschappelijke lijnen in het debat, en verbindt deze met oude en nieuwe sociaaleconomische debatten.
Zolang we mensen met en zonder handicap in strikt gescheiden hokjes blijven stoppen, is de inclusieve arbeidsmarkt nog ver weg, aldus Nico Blok.
Prominenten reageren op het pamflet van Wijnand Duyvendak. Vandaag Marli Huijer: 'Hoe minder je werkt, hoe relaxter het bestaan, zou je denken. Maar zo simpel is het niet.'
GroenLinks is een intern debat over de toekomst van de sociale zekerheid gestart. Dat is mooi. Minder mooi is dat de noodzakelijke vergroening van de economie daarin een geringe rol lijkt te spelen.
Wat betekent een flexibele arbeidsmarkt voor mensen die juist behoefte hebben aan routinematig werk? Hoe kan Leven Lang Leren worden vormgegeven om ook mogelijkheden te bieden aan mensen zonder startkwalificatieniveau? Allemaal vragen die in de verkiezingsstrijd onbeantwoord zijn gebleven, maar die wel degelijk thuishoren op de agenda van GroenLinks.
Arbeidsmigranten spelen een cruciale rol in de Nederlandse economie. Ze zorgen ervoor dat fruit en groente worden geoogst, dat de schappen in de supermarkten zijn gevuld, dat pakketjes aan huis worden bezorgd en dat onze kantoren worden schoongemaakt. De corona-crisis maakt maar weer eens duidelijk dat het hier gaat om cruciale beroepen.
Het publieke en politieke debat wordt beheerst door een negatieve houding jegens immigratie. Een dergelijk klimaat is niet erg bevorderlijk voor een open en zakelijke discussie. Toch zou het getuigen van gezond realisme als de spiraal van de anti-immigratieretoriek wordt doorbroken en immigratie niet meer wordt gedefinieerd als een te bestrijden verschijnsel maar als een onvermijdelijk proces dat moet worden gereguleerd.
Werk, waarin antropoloog James Suzman de geschiedenis van de werkende mens onderzoekt, doet denken aan boeken als Sapiens en Guns, germs and steel. Het begint met de manier waarop de eerste mensachtigen werkten, en eindigt met de invloed van robots en artificiële intelligentie op de toekomst van werk.
Met een offensieve agenda, waaronder het organiseren van nieuwe groepen werkenden zoals flexwerkers en het integreren van hun succesvolle organizing-werk in andere takken van vakbondswerk, kunnen vakbonden hun positie op de werkvloer terugveroveren. Ook hard nodig: vakbondswerk maken van thema’s als klimaatverandering en robotisering.