Minder dan een procent van het landoppervlak van de aarde wordt gebruikt voor grondstoffenwinning - een klein deel in vergelijking met de landbouw. Maar mijnbouw heeft een onevenredig groot effect op het milieu en de natuur.
Bedrijven maken zich op om grondstoffen te gaan winnen in de ruimte. Deze mijnbouw vereist internationale afspraken. Anders wordt de ruimte het nieuwe Wilde Westen.
Rioolwater, groente- en fruitafval en andere organische reststromen, allemaal bevatten ze waardevolle nutriënten zoals fosfaat. Die gaan nu nog te vaak verloren. Tijdens het slotdebat van het fosfaatsymposium van Bureau de Helling en Milieunetwerk GroenLinks op 12 mei passeerden vele ideeën voor betere recycling van nutriënten de revue.
Laat ik beginnen met iets over mezelf en mijn generatie te zeggen. Als kind van de jaren negentig groeide ik op ten tijde van ‘het einde van de geschiedenis’.
De huidige Nederlandse landbouw overschrijdt aan alle kanten ecologische grenzen. Deze notitie, geschreven voor de GroenLinksGesprekken over duurzame landbouw, bepleit een omslag naar natuurinclusieve kringlooplandbouw. De notitie stipt enkele politieke instrumenten aan die kunnen worden ingezet voor het bevorderen van deze omslag, met oog voor de boeren die erdoor geraakt worden.
Missiegedreven innovatiebeleid is een relatief nieuwe en bovenal veelbelovende manier om grote maatschappelijke missies, zoals het vergroenen van de zware industrie, vorm te geven. Zowel Nederland als de Europese Commissie voeren missiegedreven innovatiebeleid. Dit hoofdstuk geeft een inleiding op de theorie van missiegedreven innovatiebeleid (waarin het werk van Mariana Mazzucato een belangrijke rol speelt) en beschrijft de sterke en zwakke punten. Het bespreekt en beoordeelt tevens de manier waarop Nederland vormgeeft aan zijn missiegedreven beleid: wat gaat goed en wat kan beter?
Wat valt er te winnen met mijnbouw in de diepzee? Wat zijn de gevolgen voor het leven in de oceanen? Bureau de Helling vroeg het aan maritiem bioloog Sabine Gollner.
De overgang naar schone energie behoedt ons voor klimaatrampen, maar legt een groot beslag op schaarse metalen. Die mogen we niet langer verspillen. Daarom moet de Nederlandse regering harder trekken aan een circulaire economie.
Nederland wil circulair zijn in 2050. Hoe leven, wonen, werken en consumeren we in een economie van gesloten kringlopen? Om die vraag te beantwoorden, schrijft Wetenschappelijk Bureau GroenLinks een scenario voor een circulair Nederland in 2050. Dit deelscenario gaat over landbouw en voedsel.
De bouwsector is verantwoordelijk voor circa de helft van het grondstoffenverbruik en 40 procent van het afval in Nederland. Gebouwen zijn met 35 procent de grootste bron van CO2-uitstoot. Als we een circulaire economie willen, die zuinig is op grondstoffen, geen afval of vervuiling meer produceert en op schone energie draait, moet er een grote slag gemaakt worden in de bouw.