De vorming van een links blok over de volle breedte - van SP tot en met D66 - heeft electoraal geen goede kansen. Een alliantie van GroenLinks, D66 en het progressieve deel van de PvdA biedt meer duidelijkheid en meer perspectief. Het nieuwe linkse verhaal moet niet alleen gaan over de verliezers van de globalisering, maar ook over de winnaars.
Oude linkse reflexen spelen GroenLinks teveel parten, schreef Henri Bontenbal. Daar is Hans Boer het hartgrondig mee oneens. Hij moedigt GroenLinks aan om het ingeslagen linkse pad te blijven volgen.
Tijdens mijn zomervakantie las ik het boek Pluche van Femke Halsema. Het boek beschrijft niet alleen haar groei naar het partijleiderschap, maar ook hoe ze probeerde GroenLinks op een moderne leest te schoeien. Minder betutteling en geitenwollensokken, meer progressiviteit. Ook Jesse Klaver wil van GroenLinks een moderne partij maken, een ‘brede volkspartij’, voor alle Nederlanders ‘die het nieuwe idealisme een kans willen geven’. Maar spelen oude reflexen GroenLinks niet teveel parten?
De Nederlandse krijgsmacht verkeert in beroerde staat, terwijl de wereld onveiliger wordt. GroenLinks dient onder ogen te zien dat het defensiebudget omhoog moet.
Een gebrek aan ideologische ontwikkeling bij linkse partijen heeft hun profiel doen vervagen. Teruggrijpen op Marx kan dit veranderen als zijn politiek en economisch werk dient om de blik op huidige vraagstukken aan te scherpen.
Hoe kan kunst museum en theater overstijgen en de wereld veranderen? De nieuwe Helling en de manifestatie Hacking Habitat buigen zich de komende tijd over deze vraag.
Wat is de onderscheidende politieke filosofie van groene partijen? En wat betekent dit voor concrete beleidsterreinen? Dat zijn de kernvragen die de Belgische groene politicus en denker Dirk Holemans met een team auteurs beantwoordt in Het Ecologisch Kompas. Daarmee biedt deze bundel een inspirerende koerswijzer voor de dagelijkse politieke praktijk van GroenLinksers.
Dick Pels reageert op het essay Macht pakken met Europa. Hij pleit voor zelfbewuste politieke leiders die niet bang zijn voor hun eurosceptische bevolkingen, maar hun economische en culturele angsten kunnen dempen en hen meenemen in het vergezicht van een socialer, groener en vrijzinniger Europa.
Wat zijn de oorzaken van het dalende politieke engagement van burgers? Ligt de schuld bij de bestuurders? Of hebben de burgers het laten gebeuren? Frank Hemmes bekijkt de oorzaken van de groeiende kloof tussen burger en bestuur, en biedt vijf oplossingen om burger en bestuur dichter bij elkaar te brengen.
De Franse econoom Piketty heeft de ongelijkheid weer op de agenda gezet. Wie die ongelijkheid wil interpreteren en de wereld wil veranderen, kan echter beter Marx (her)lezen. Een nieuwe generatie jonge academici doet dit. Ze volgt daarbij niet automatisch de interpretaties die we kennen uit de jaren zeventig, maar zoekt naar eigen aanknopingspunten om de wereld van vandaag te begrijpen.