De verkiezingsnederlaag kan niet worden verklaard door de koers die de partij heeft gekozen. Het zit hem meer in het beeld van de partij dat we hebben neergezet in de ogen van de kiezers.
De begrippen ‘links’ en ‘rechts’ zijn al talloze malen doodverklaard, maar blijken steeds weer relevant, ook na deze Tweede Kamerverkiezingen. Moderne patronen van universaliteit en particulariteit zorgen daarvoor. Links staat voor de taak beide met elkaar te verbinden.
De Fyra-enquête is voorbij, en deed de mond een paar keer goed open vallen. De V250 trein, alias ‘het lelijke eendje’, danste over ruim tien jaar tijd ‘De stervende zwaan’ helemaal uit. Toch was het niet de techniek, maar disfunctionele politieke besluitvorming die de beoogde zwaan van de hogesnelheidslijn (HSL) de das om deed. De zaak illustreert de noodzaak van een doorbraak van solide, progressief-links beleid, zeker op Europees niveau.
Ondanks een goed programma zal GroenLinks niet met dubbele cijfers in de Kamer komen. Maar is het erg om een kleine partij te zijn?
Europa is tegenwoordig synoniem met crisis, maar Europa is veel meer. In dit nummer proberen we de kloof te dichten die gaapt tussen het politiek-economische Europa en de culturele identiteit(en) van het continent. Waar huist de ziel van Europa? In Griekse mythes van weleer, in de euro of in de namen van velen die opkwamen voor humaniteit?
Het was een kapitale fout om de decentralisatie van zorgtaken naar de gemeenten gepaard te laten gaan met forse bezuinigingen. Dat stelde Corinne Ellemeet, Tweede Kamerlid voor GroenLinks, tijdens het symposium 'Zorg(en) in tijden van transitie'. Zij reageerde op de gesproken columns van Marijke Hempenius en Patricia Withagen.
In zijn bespreking van de transitiebeweging plakt Dick Pels ouderwetse en negatieve etiketten op. Wat hij als zwakheden beschouwt, zijn juist bronnen van kracht van een nieuwe prepolitieke beweging in tijden van sociaal-ecologische crisis.
Europa heeft zojuist verkiezingen achter de rug die werden gekenmerkt door een lage opkomst, en grote winst voor populistische partijen die van anti-Europese retoriek en voorstellen hun handelsmerk hebben gemaakt, vooral in Frankrijk en Engeland. Het zal voor het eerst zijn dat binnen het Europees Parlement anti-Europese stemmen veel zeggenschap zullen krijgen. De middenpartijen, die nog steeds veruit in de meerderheid zijn, en de media, zijn echter vaak zuinig over Europa: Europa waar het moet, natiestaten ‘zelf’ waar het kan, en liefst weer meer nationale soevereiniteit.
Net als in 1914, net voor de start van de Eerste Wereldoorlog, lijkt het spook van het nationalisme door Europa te waren. Waar in 1914 natiestaten bewust de confrontatie zochten, daar lijkt in 2014 het Europese project te lijden onder een verlangen naar de soevereine natiestaat. Bureau de Helling organiseerde 11 mei samen met Oikos en de Green European Journal een debat en twee exposities in Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond, over de toekomst van Europa in het licht van het nationalisme tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Twaalf jaar was Harm Assies (1952) wethouder voor GroenLinks in Tynaarlo. Een gemeente vol “aardig gebekte mensen” tussen Assen en Groningen. Goedgebekt is Assies zelf zeker. Nog voor de eerste vraag gesteld is steekt hij zelf al van wal. “Als je altijd in het slijk getrapt wordt, ga je je ook slijk voelen."