De kloof tussen arm en rijk wordt steeds groter in ons land. Een groot deel van de bedrijfswinsten gaat naar de aandeelhouders en komt niet bij de medewerkers terecht. Medewerkers delen vaak niet in de winst die zijzelf hebben gecreëerd. De belangrijkste oorzaak hiervan is de verschuivende machtsbalans binnen bedrijven.
Mijn vader zei het al toen hij in de jaren 90 van de vorige eeuw met pensioen ging in het onderwijs: “Hoe meer vrouwelijke collegae ik kreeg, des te lager werd het salaris voor een docent, ten opzichte van andere beroepen.”
De winning van grondstoffen in de ruimte komt steeds dichterbij, maar er zijn nog nauwelijks internationale regels voor ruimtemijnbouw. Een werkgroep onder Nederlandse leiding publiceerde in september een reeks ‘bouwstenen’ voor een toekomstig internationaal kader voor ruimtemijnbouw. Bureau de Helling vroeg de Leuvense onderzoeker dr. Philip De Man om, als onafhankelijk expert, commentaar te leveren op deze bouwstenen.
Persoonlijke contact met mensen met ‘persoonlijke belemmeringen’ bespaart ons als samenleving zelfs meer geld dan dat de begeleiding kost, stellen GroenLinksers Paul Smeulders en Hans Rodenburg.
Een woning is een bijzonder goed. Enerzijds is het een investering waarmee veel geld te verdienen valt, anderzijds heeft de overheid de wettelijke plicht te zorgen voor een goed, betaalbaar huis voor iedereen. Woningen spelen bovendien een cruciale rol in de energie- en zorgtransitie waar Nederland voor staat.
Wetenschappelijk Bureau GroenLinks publiceerde recent (30-10-2020) het onderzoek ‘Migratie die werkt: naar een rechtvaardig en menswaardig arbeidsmigratiebeleid’. Het rapport bevat een gedegen analyse van misstanden in de omgang met arbeidsmigranten. Ik ben het van harte eens met de voorgestelde maatregelen om het lot van migranten te verbeteren. Maar ik heb problemen met de in het rapport voorgestelde “selectieve verruiming” van arbeidsimmigratie voor laag betaalde “derdelanders” (van buiten de EU). Daarmee geeft het rapport (onbedoeld) toe aan de lobby van werkgevers aan de onderkant van de arbeidsmarkt. Deze zombie-bedrijven moeten het hebben van uitbuiting via minimumlonen, gedwongen winkelnering (werkgevers als huisjesmelkers) of flexibele inhuur via malafide bureaus. Dit soort toestanden functioneert bij de gratie van een ruim aanbod aan werkwilligen.
Zes gemeenten in Nederland hebben toestemming van het Rijk gekregen om een meerjarig experiment te houden met een ‘alternatieve vorm van bijstand’, voor een beperkte groep deelnemers. In sommige gemeenten was de eerste insteek een lokaal basisinkomen. Inmiddels zijn de experimenten afgerond en de resultaten bekend. Kunnen we er iets van leren, en zo ja: wat dan?
Is klimaatscepsis salonfähig geworden? Wetenschapsjournalist Marcel Crok zet in zijn boek De staat van het klimaat (2011) vraagtekens bij de wetenschappelijke consensus over klimaatverandering. Joop Atsma, staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu, heeft hem onlangs ingehuurd om het komende IPCC-rapport grondig door te lichten.
Er voltrekt zich een stil drama in Nederland. De afgelopen tien jaar is de dakloosheid meer dan verdubbeld. Waren er in 2009 nog zo’n 18 duizend geregistreerde dakloze volwassenen, in 2018 was dat aantal opgelopen tot bijna 40 duizend. Deze cijfers zijn bovendien een conservatieve raming: de werkelijke omvang van dakloosheid in al haar verschijningsvormen is aanzienlijk groter.
Ongelijkheid komt in vele vormen. In het boek Een klein land met verre uithoeken – ongelijke kansen in veranderd Nederland laat journalist en geograaf Floor Milikowski zien hoe ongelijkheid in Nederland de afgelopen jaren is geregionaliseerd. Een boek met een treffende probleemanalyse, waar GroenLinks dankbaar gebruik van kan maken in haar ambitie om een brede volksbeweging te worden.