'Hadden we dit maar eerder geweten!' Elke onderhandelaar van een collegeakkoord herkent deze verzuchting. Want hoe blij je na maanden van onderhandelen ook bent met dat vurig bevochten collegeakkoord, als de wittebroodsweken voorbij zal je af en toe tegen elkaar zeggen: 'Dit moeten we de volgende keer toch iets anders doen...' Begrijpelijk, want formeren is een vak apart en niet iedereen heeft er evenveel ervaring mee. Met deze tips vergroot je de kans op een knalgroen en vuurrood collegeakkoord.
In de zeer lezenswaardige zoektocht naar ‘ambtelijk leiderschap’ van topambtenaar Mark Frequin, las ik een grappig miniverhaaltje dat het verschil laat zien tussen leiderschap en management.
Bij de Duitse verkiezingen haalde Bündnis ‘90/Die Grünen 14,8 procent van de stemmen. Dat is de op-één-na beste uitslag van een Groene partij bij een nationale parlementsverkiezing in Europa. Het is bijna het drievoudige van de laatste uitslag van GroenLinks. Er was tevredenheid maar geen grote overwinningsroes. Simon Otjes vergelijkt het speelveld in Duitsland en Nederland en ziet naast verschillen, ook overeenkomsten.
Dat er grote ecologische problemen zijn die een bedreiging vormen voor komende generaties, staat vast. Tegelijk zien we dat democratische systemen niet in staat zijn om deze vraagstukken te adresseren. Democratische politiek richt zich van nature op de korte termijn: hoe houden we de kiezer tevreden voor de komende vier jaar? De kiezer wordt vanwege de vergrijzing bovendien steeds ouder. Het is niet in hun directe eigenbelang om economische offers te maken ten bate van een duurzame toekomst.
Het kapitalisme werkt niet meer. Het werkt niet meer voor gewone mensen en maakt onze aarde kapot. Veel mensen voelden dit al na de financiële crisis van 2008 en de coronacrisis lijkt het definitieve zetje te hebben gegeven. Het aantal boeken met radicale voorstellen groeit enorm snel. Ook in Nederland is het gaan schuiven. Een betoog voor een welzijnseconomie die ons allemaal verrijkt.
In haar eerste jaar als wethouder kreeg Marianne Smitsmans te horen dat ze te vaak buitenshuis was. Het tekent de aanpak van Smitsmans, kind uit een Roermondse volkswijk: de voeten in de klei, de handen uit de mouwen, en praten mét de mensen die problemen hebben – niet óver hen. “GroenLinks is nog veel te intellectueel bezig.”
Wat betekent humaniteit in een wereld waarin steeds meer mensen zich terugtrekken in de eigen kring? Historische afstand kan helpen om scherper te zien wat er aan de hand is. Theo Witvliet ging in gesprek met Martin Buber (1878-1965) en herontdekte de betekenis van ontmoeting.
Een strijder voor rechtvaardigheid: zo typeren de auteurs van een onlangs verschenen bundel Mohamed Rabbae. Deze intellectueel, activist en voormalig leider van GroenLinks werd in december 2014 getroffen door een zware hersenbloeding. Sindsdien kan hij niet meer lopen, lezen, schrijven en herinneren. Een portret.
In het hele land stappen iedere bestuursperiode weer raadsleden, fractievoorzitters, wethouders en burgemeesters op die achteraf spreken van een ‘verziekte’ sfeer of zelf onder vuur liggen vanwege verstoorde verhoudingen in het gemeentebestuur. Nu zijn conflicten, vertrouwensbreuken en ruwe gewoonten niets nieuws in de lokale politiek. Problematisch is het als deze een negatieve bestuurscultuur
Kate Raworth heeft een punt met haar kritiek op economen. Maar om de economie daadwerkelijk binnen de donut te krijgen, is verandering vanuit de politiek minstens zo hard nodig, stelt emeritus hoogleraar milieueconomie Aart de Zeeuw.