Digitale technologie wordt behalve door bedrijven en overheden, ook door activisten gebruikt. De begin deze eeuw opgekomen Piratenpartijen zetten zich in voor openheid in het digitale domein. Ze verbinden hun digitale (eigen)wijsheid met een inzet voor directe invloed van burgers op de politieke besluitvorming. In IJsland heeft de Piratenpartij begin december de leiding gekregen bij de coalitievorming.
We moeten onze economie anders gaan indelen. Toenemende ongelijkheid, achterblijvende lonen, toeslagenschandalen, stikstofproblematiek en klimaatverandering laten ons zien dat de manier waarop we de economie hebben georganiseerd, niet in dienst staat van de samenleving.
Het Parlement der Dingen is een speculatief onderzoeksproject. We organiseren een politiek gesprek tussen Dieren, Dingen, Planten en Mensen. Daarbij stellen we ons vragen als: zou het recht zich niet op het Leven moeten richten, in plaats van alleen op de Mens? Kunnen we nieuwe politieke rituelen ontwerpen waarin het ecosysteem een nadrukkelijker plek heeft?
Naar aanleiding van het dertigjarig jubileum vroegen we vier wetenschappelijk bureaus om een reflectie op tijdschrift de Helling en zijn rol.
Het begrip burgerschap speelt al eeuwenlang een sleutelrol in de (veranderlijke) relatie tussen burger en de staat en tussen burgers onderling. Ook de afgelopen twintig jaar ligt het concept burgerschap op de lippen van politici en wetenschappers. Maar door processen zoals globalisering en individualisering zijn de banden tussen natie, burgerschap en cultuur losser geworden. Een overzicht van de evolutie in burgerschapsvisies en een pleidooi voor creatief en reflectief burgerschap.
Of ‘het politieke dier’ ook letterlijk bestaat, durft Ton Lemaire alleen van de chimpansees te zeggen. Maar dat dieren veel minder van mensen verschillen dan lang werd aangenomen, dat staat voor hem vast. Hij pleit daarom voor een nieuwe universele moraal, die hij humanimalisme noemt.
Van oudsher zijn steden economische centra. Maar als gevolg van de globalisering is er een fundamentele verandering gaande in de manier waarop het geld wordt verdiend in de stad. Dat wordt steeds meer zichtbaar en voelbaar voor de stedelingen. Als de stad een pretpark voor toeristen wordt, een vehikel om geld te verdienen, waar is dan nog ruimte voor de bewoners? In het vorige nummer toonde kunstenaar Bart Stuart zijn beelden van verstedelijkend China. Over zijn visie op Amsterdam gaat het volgende gesprek.
Op decentraal niveau vernieuwende, progressieve oplossingen zoeken voor problemen, dat is de opdracht waar GroenLinks na de verkiezingen van de gemeenteraden straks voor staat. Daar zijn allerlei ideologische en technologisch verantwoorde hulpmiddelen voor beschikbaar. Farid Tabarki trekt een parallel met de geschiedenis van het communisme in de Sovjet-Unie, dat honderd jaar geleden doorbrak.
Tussen 1987 en 2017 hebben drie hoofdredacteuren hun ziel en zaligheid in de Helling gestopt. Respectievelijk Henk Krijnen, Jelle van der Meer en Erica Meijers hebben het blad gemaakt tot wat het nu is: het grootste blad van een wetenschappelijk bureau van een politieke partij.
Vluchtelingen en migratie zijn voor GroenLinks een principiële, maar ook problematische politieke kwestie. Klavers mogelijke regeringsdeelname klapte op migratie en de eerdere Turkijedeal werd als ‘immoreel’ bestempeld. Maar wat dan wel? Oud-leider Femke Halsema verraste met een dwars voorstel: vluchtelingenkampen in ‘commons-stijl’. Rens van Tilburg las Halsema’s essay en hem trof een utopie die realistischer is dan de huidige GroenLinks-positie.