Met de verkiezingsoverwinning van Syriza in Griekenland en de groei van Podemos in Spanje is links weer in opkomst in Zuid-Europa. In West-Europa is van zo’n opleving weinig te zien. Dat kan anders.
Als het oversteken van een kruispunt dat bedekt is met skateboards, wankelend en voorzichtig; zo verbeeldt het kunstenaarsduo Barking Dogs United achterop deze Helling het risico van onzekere tijden. Elk moment kun je een lelijke uitglijder maken, verkeerd terecht komen en erger nog: wanneer je alleen bezig bent je evenwicht te bewaren in het hier en nu, kon je wel eens uit het oog verliezen waarheen je op weg bent.
Steeds vaker staat voedsel op de agenda van de politiek. In verschillende steden worden pogingen gedaan om een samenhangend voedselbeleid te ontwerpen. Dat blijkt niet eenvoudig. Amsterdam is een van die steden.
Linkse partijen ontfermen zich graag over de minderbedeelden, in een klassiek verbond tussen elite en rafelrand. Maar al te opzichtige steun aan emanciperende bevolkingsgroepen vermindert hun gevoel van eigenaarschap van het emancipatieproces. GroenLinkse reflexen behoeven bijstelling.
De politiek liet Zuid lang aan zijn lot over. Maar de laatste jaren wordt het ene na het andere programma gelanceerd om achterstanden weg te werken en participatie te bevorderen. Hoe wordt die bemoeienis ontvangen? Twee politici uit Feijenoord aan het woord.
Nederlandse politici lopen er graag mee te koop: het poldermodel. In ons land rollen bestuurders niet ruziënd over straat maar regelen we de zaken onderling. Toch is het precies dit geregel dat ons blootstelt aan een groot risico: corruptie. Hoe pakken we dat aan? En hoe voorkom je dat je zelf betrokken raakt bij corruptie? Daarover praten we met Willeke Slingerland, lector Weerbare Democratie, en met Eric Smit, hoofdredacteur van Follow the Money.
Ze maken de verhalen zichtbaar die zich achter de morsige gevels verbergen, stichten buurtuniversiteiten, duwen tegen het weerbarstige plafond voor vrouwen en migranten, ontwerpen kringlopen om kwaliteit en geld voor de buurt te behouden: de mensen (veelal vrouwen!) uit dit nummer van de Helling hebben met elkaar gemeen dat ze er alles aan doen om hun stadsdeel te verbeteren. Ze zijn trots op Rotterdam Zuid en hebben een broertje dood aan het beeld van Zuid als ‘achterstandsgebied’, ‘afvalputje’ of ‘banlieue van Nederland’.
Sicco Mansholt wordt doorgaans gezien als de grondlegger van het Europees Gemeenschappelijk Landbouwbeleid. Tegelijkertijd was hij de eerste die initiatieven nam om dit beleid te verduurzamen.
Voedsel is een mensenrecht, maar hoe voeden we de wereld? Dat is niet zozeer een technisch, maar vooral een politiek probleem. Daarom moeten alle betrokkenen bij de voedselproductie gehoord worden, ook de kleinste. Een pleidooi voor voedseldemocratie.
Bestuurders en beleidsmakers zijn zich veel te weinig bewust van de vragen die worden opgeroepen door het gebruik van big data en algoritmes in openbare besluitvorming. Intussen zijn onze mensenrechten in het geding. Wie neemt verantwoordelijkheid?