Links zit in de hoek waar de klappen vallen. De afgelopen decennia, maar zeker sinds 2017 staat links er electoraal slecht voor. Traditioneel links (PvdA, SP, en GroenLinks) haalde in 2017 37 zetels, minder dan de PvdA er alleen in 2012 had gehaald. In 2021 waren er daar nog maar 26 van over. De vraag is hoe dat kan. Recent onderzoek van Noam Gidron toont een mogelijke verklaring.
In de meeste boeken over duurzaamheid en de toekomst van de mensheid gaat het over de grote lijnen. Maar welke stappen zet je om je doel te bereiken? Een antwoord op die vraag geeft Alexander de Roo (1955) in 'Halverwege de groene eeuw 1970-2070'.
‘Het persoonlijke is politiek’ is een uitdrukking die vooral tijdens de late jaren zestig en zeventig gehoord werd en nog altijd zeggingskracht heeft. De uitdrukking is afkomstig uit de feministische beweging. De exacte oorsprong is onbekend en de gedachte is dat politieke en persoonlijke kwesties elkaar beïnvloeden. Een andere gedachte is dat de concrete ervaringen van vrouwen de basis vormen van het feminisme, zowel persoonlijk als politiek.
Begin 2020 werd ook Nederland geconfronteerd met de komst van het nieuwe coronavirus. In een historische persconferentie op 12 maart kondigden de premier en de minister voor medische zorg de eerste landelijke coronamaatregelen aan. Evenementen werden afgelast. Wat online kon, ging online. Wie klachten had, moest thuisblijven. Kort erna volgde de eerste lockdown. Onder meer scholen, horeca en sportclubs gingen dicht. We zijn nu twee jaar en meerdere lockdowns verder. Wat zijn de lessen voor politiek en overheid?
Het stuk van Rodenbrug en Maatoug is prijzenswaardig maar hun voorstellen raken nog te weinig aan de fundamenten van het kapitalisme. Wat daarvoor nodig is, is onder andere de erkenning dat de basis van de economie niet de markt is en evenmin de staat, maar de gemeenschapseconomie.
Het uitzicht op de Oudegracht is weergaloos; de burelen doen wat gedateerd aan. We zijn op de zolderverdieping van het partijkantoor in Utrecht op bezoek bij Bureau de Helling, het wetenschappelijk bureau (WB) van GroenLinks. Sinds enkele maanden zwaait Robbert Bodegraven daar de scepter. We gunnen hem z’n eerste honderd dagen niet en voelen hem alvast aan de tand – over hemzelf, GroenLinks, haar WB en ja, ook over dit blad.
De coronaperiode heeft sociale schade veroorzaakt. Het is tijd om de scherven op te rapen. Zeker waar het gaat om kansenongelijkheid. Aldus Kim Putters, directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau, in de bevlogen toespraak die hij hield op het recente GroenLinks-congres. Putters benoemt drie rookgordijnen die het zicht belemmeren op de echte ongelijkheid in ons land. Hij schetst ook oplossingen.
Hoe kan de overheid kwetsbare mensen het beste ondersteunen? Welke rol spelen waarden als vertrouwen en nabijheid hierin? Corinne Ellemeet spreekt erover met Esmah Lahlah, wethouder van arbeidsparticipatie en bestaanszekerheid in Tilburg.
Voor wie de publicaties van Wetenschappelijk Bureau GroenLinks trouw volgt is ‘Besturen met idealen’ een vertrouwd thema. De uitdaging ervan staat ook centraal in het evaluatierapport na de tegenvallende Tweede Kamerverkiezingen van 2021: “Laat zien dat ‘idealen’ en ‘besturen’ hand in hand gaan: het is van belang dat GroenLinks duidelijk maakt hoe zij met behoud van idealen kan besturen.”
De aanzet van Maatoug en Rodenburg is een terechte oproep om gezamenlijkheid en verbondenheid centraal te stellen in ons denken en doen. Er liggen nog heel veel mogelijkheden om deze waarden dieper in onze samenleving te verankeren.